Mamatqul Hazratqulov haqida ma’lumot

Mamatqul Hazratqulov haqida ma’lumot

Mamatqul Hazratqulov haqida: hayoti, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Mamatqul Hazratqulov 1947 yili Samarqand viloyati Urgut tumanidagi Mingbuloq qishlogʻida tugʻildi. Toshkent davlat universiteti (hozirgi OʻzMU)ning jurnalistika fakulteti kechki boʻlimida tahsil oldi. “Oʻzbekiston madaniyati” (hozirgi “Oʻzbekiston adabiyoti va sanʼati” gazetasida (1965–1991), Oʻzbekiston Respublikasi Prezidenti devonida (1991–1993) xizmat qildi. 1993 yildan Oʻzbekiston Respublikasi Milliy Axborot agentligi bosh direktori lavozimida faoliyat yuritadi.
M. Hazratqulovning dastlabki mashqlari talabalik yillarida eʼlon qilingan. Hozirgacha “Oq qush” (1981), “Choʻli iroq” (1983), “Hayotning bir parchasi” (1983), “Intizor” (1985), “Quyosh men tomonda” (1986), “Qoʻzichoqning koʻz yoshlari” (1987), “Jurʼat” (1988), “Eshiklar ochiq” (1995). “Koʻkkoʻl” (2005), “Diydor” (2012), “Sevgi sozi” (2015) kabi hikoya va qissalar toʻplamlari nashr etildi. “Mehr koʻp koʻrguzdim” (1985), “Mehmon” (1986), “Qadrim” (1992), “Afandining yangi sarguzashtlari” (1993) kabi pyesalari respublikamizning poytaxt va viloyat teatrlarida sahnaga qoʻyildi. Bir necha telespektakllari televideniye orqali namoyish qilindi.
M. Hazratqulov tarjimon sifatida L. Tolstoy, V. Shukshin kabi rus adiblari, shuningdek, ozarbayjon, tojik, tatar va yapon yozuvchilarining hikoya, qissalarini oʻzbek tiliga oʻgirdi. Ayni choqda oʻzining ham bir qator hikoya va qissalari rus, tatar, ozarbayjon, qoraqalpoq tillariga tarjima qilingan.
Bulardan tashqari adib “Sayyora” opera librettosi, “Non”, “Ipaklari tillodan” nomli hujjatli filmlar, “Lev Tolstoy va oʻzbek adabiyoti” (1978) risolasi muallifi hamdir.
Oʻzbekiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan jurnalist Mamatqul Hazratqulov 2011 yilda “Mehnat shuhrati” ordeni bilan taqdirlandi.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


О Маматкуле Хазраткулове: жизнь, творчество, деятельность, биография, подробная информация

Маматкул Хазраткулов родился в 1947 году в селе Мингбулак Ургутского района Самаркандской области. Учился на вечернем отделении факультета журналистики Ташкентского государственного университета (ныне Национальный университет Узбекистана). Работал в газете «Узбекистан маданияти» (ныне «Узбекистан адабияти ва санъати») (1965-1991 гг.), в Аппарате Президента Республики Узбекистан (1991-1993 гг.), с 1993 г. — директор Генерал Национального информационного агентства Республики Узбекистан.
Первые упражнения М. Хазраткулова были анонсированы еще в студенческие годы. «Белая птица» (1981), «Пустынный Ирак» (1983), «Часть жизни» (1983), «Ожидание» (1985), «Солнце на моей стороне» (1986), «Слезы ягненка» (1987), «Джурат» (1988). , «Двери открыты» (1995). Изданы сборники рассказов «Кокколь» (2005 г.), «Дийдор» (2012 г.), «Севги сози» (2015 г.). Такие спектакли, как «Я проявил большую любовь» (1985), «Гость» (1986), «Дорогой» (1992), «Новые приключения мастера» (1993) были поставлены в столичных и областных театрах республики. . По телевидению было показано несколько телешоу.
Как переводчик Хазраткулов переводил на узбекский язык рассказы таких русских писателей, как Л. Толстой и В. Шукшин, а также азербайджанских, таджикских, татарских и японских писателей. В то же время ряд его рассказов переведен на русский, татарский, азербайджанский и каракалпакский языки.
Он также является автором либретто оперы «Планета», документальных фильмов «Хлеб», «Шелк из золота», брошюры «Лев Толстой и узбекская литература» (1978).
Заслуженный журналист Республики Узбекистан Маматкул Хазраткулов награжден орденом Трудовой Славы в 2011 году.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ
Комментарии: 1
  1. Аноним

    :mrgreen:

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: