Samandar Vohidov haqida ma’lumot

Samandar Vohidov haqida ma’lumot

Samandar Vohidov haqida: hayoti, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Samandar Vohidov 1942 yil 12 sentyabrda Buxoro viloyati Shofirkon tumanida tugʻildi. Buxoro davlat pedagogika institutining filologiya fakultetida tahsil oldi.
Ijodini oʻtgan asrning 60-yillaridan boshlagan Samandar Vohidovning “Qorboboning istagi” nomli ilk majmuasi 1976 yilda nashr etildi. Shundan soʻng uning “Kaftimda gul” (1977), “Qatralarda nur yonar” (1978), “Olamdan rang izlab” (1985), “Asal bobo” (1985), “Kenglikni qoʻmsash” (1991), “Xayoling men bilan” (1996), “Buxorom bor, Buxorom bor” (1997), “Sunbula” (2002), “Umr chorbogʻi” (2003), “Saylanma” (uch jildlik, 2004–2006), “Halovatni halollikdan izladim” (2005), “Haj daftari” (2008), “Bu bogʻda bahra boqiydur” (2010), “Gullayotgan kunlar” (2011), “Istiqlol manzumasi” (2011) kabi sheʼriy toʻplamlari dunyoga keldi.
Shoir sheʼrlarining mazmun-mohiyatida hayotni alqash, shukronalik, bahravar tuygʻular ustuvor:
Aftodahol qagʻillar qargʻa:
“Rizq qolmadi shudgorda endi…”
Kurtak yozib, shivirlaydi tol:
“Ha, bu yogʻi bahor-da endi…”
Toʻlqin surgan muzlar toʻngʻillar:
“Biz oʻgaymiz anhorga endi”.
Maysa tilda soʻylar sohillar:
“Ha, bu yogʻi bahor-da endi…”
“Bahor arafasi” sheʼridan olingan ushbu satrlar inson va tabiat, tabiat va inson munosabatlarining azaliy va abadiy rishtalariga bagʻishlangan.
Oʻzbekiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi Samandar Vohidov ijodida “insonning oʻzi ‒ betakror qadriyatdir” degan hayotsevarlik konsepsiyasi yetakchilik qiladi.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


О Самандаре Вахидове: жизнь, творчество, деятельность, биография, подробная информация

Самандар Вахидов родился 12 сентября 1942 года в Шафирканском районе Бухарской области. Учился на филологическом факультете Бухарского государственного педагогического института.
Первый сборник Самандара Вахидова «Желание Санты» был опубликован в 1976 году, начиная с 1960-х годов. После этого он написал «Цветок на моей ладони» (1977), «Свет горит в каплях» (1978), «Ищу в мире цвет» (1985), «Милый дедушка» (1985), «Тоска по космосу». (1991 г.), «Мечтай со мной» (1996 г.), «Есть Бухара, есть Бухара» (1997 г.), «Сунбула» (2002 г.), «Сад жизни» (2003 г.), «Отбор» (три тома, 2004 г.) –2006), «Я искал удовольствия в честности» (2005), «Книга хаджа» (2008), «Наслаждайтесь вечно в этом саду» (2010), «Цветущие дни» (2011), «Истиклол Манзумаси» (2011) .
В сущности стихов поэта приоритетом жизни являются похвала, благодарность и наслаждение:
Афтодахол кукарекает ворона:
«В плуге уже не осталось еды»
Уиллоу шепчет:
«Да, это масло сейчас весной…»
Ледяные волны застыли:
«Теперь мы отчимы».
На языке майя пляжи это:
«Да, это масло сейчас весной…»
Эти строки из поэмы «Весенний вечер» посвящены древней и вечной связи человека и природы, природы и человеческих отношений.
Заслуженный работник культуры Республики Узбекистан Самандар Вахидов руководствуется концепцией жизнестойкости: «Человек сам является уникальной ценностью».

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: