Erkin Samandar haqida ma’lumot

Erkin Samandar haqida ma’lumot

Erkin Samandar hayoti, ijodi, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Shoir, nosir va dramaturg Erkin Samandar 1935 yili Xorazm viloyatining Xonqa tumanidagi Navxos qishlogʻida dunyoga kelgan. Xorazm davlat pedagogika institutida tahsil olgach (1952–1957), Xorazm viloyati Qoʻshkoʻpir tumanidagi Beruniy nomli oʻrta maktabda oʻqituvchi (1957–1958)lik qildi. Shundan soʻng Urganch tumani “Paxtakorlar ovozi” gazetasining texnik kotibi boʻldi. OʻzFA til va adabiyot instituti aspiranti (1967), Oʻzbekiston televideniyesi “Yoshlik” studiyasining bosh muharriri (1967–1969), adabiy-dramatik eshittirishlar programmasining bosh muharriri (1975–1977), “Xorazm haqiqati” viloyat gazetasining muharriri boʻlib ishladi (1977–1990), masʼul vazifalarda faoliyat koʻrsatdi.
Erkin Samandar oʻtgan asrning 50-yillarida adabiyot dargohiga kirib kelgan. 1966 yilda “Amu jilolalari” nomli birinchi sheʼriy toʻplami chiqdi. Shundan keyin “Dunyoning yoshligi” (1968), “Osmon toʻla nur” (1970), “Vafo degan gavhar” (1973), “Mening yigitlik vaqtim” (saylanma, 1979), “Qabul soatlari” (1980), “Sohildagi bolalar” (1982), “Yablonya vo dvore” (Moskva, 1982), “Bahor oqshomlari” (1984), “Shedrost rassveta” (1985), “Sevgi fasllari” (1987), “Bu bogʻni qaysi bogʻ derlar” (1988), “Yurakka yoʻl” (1990), “Sevgi kitobi” (1996), “Va yana bahor” (2010, qizi Sayyora Samandar bilan hammualliflikda), “Koʻngil yoshligi” (2010) jami 17 sheʼriy majmuasi nashr etildi.
U “Osmonning tosh tulpori”, “Oltin sandiq”, “Qoʻshiq izlab”, “Samarqandni oshiqlar qurgan” kabi dostonlar, 100 dan ortiq qoʻshiqlar mualshlifidir.
Erkin Samandar tarixiy mavzuda yaratilgan “Daryosini yoʻqotgan qirgʻoq” (roman, 1989), “Tangri qudugʻi” (roman, birinchi kitob, 1989), “Quduq tubidan sadolar” (roman, ikkinchi kitob, 1989), “Pahlavon Mahmud Puryoyvaliy” (2000), “Sulton Jaloliddin” (roman, 2007), “Quyun yuzlari yoxud Ogahiy” (roman, 2009), “Gʻarb qushlari” (roman, qissa va hikoyalar, 2011) kabi kitoblar muallifi hamdir.
Dramaturg sifatida “Javohir” (musiqali drama, 1984), “Ajdodlar qilichi” (tarixiy drama, 1986), “Jaloliddin Manguberdi” (“Yot hujra”, pyesa, 1988), “Bashorat” (musiqali drama, 1988), “Arabmuhammad” (tarixiy drama, 1992), “Dilda borim” (musiqali komediya, 2012) kabi sahna asarlarini yozdi. “Avaz Oʻtar”, “Madraim Sheroziy”, “Uzoq yoʻl hikmatlari”, “Ming otlilar diyori”, “Ogahiy qoʻlini olgan rais”, “Xiva”, “Qum sayli”, “Taqdir yoʻllari” nomli hujjatli-publitsistik filmlar yaratdi, koʻplab esselar yozdi.
Mazkur asarlarda yaxshi odamlar, goʻzal tabiat, insoniy muhabbat, sevgi va vafo, mehnat va hayot tashvishlari, armonlaru gumonlar, qisqasi chuqur maʼnaviyat ildizlarini ochishga intilish seziladi. Erkin Samandar koʻplab publitsistik asarlar va ocherklarning ham muallifidir. “Daryosini yoʻqotgan qirgʻoq” (1989) romanida tabiat, Orol ekologiyasigina emas, eng muhimi, maʼnaviyat ekologiyasi sohasida sodir boʻlayotgan qashshoqlik, fojia va ularning oqibatlarini bartaraf etish, muhabbat bilan qabohat oʻrtasidagi kurash oʻz ifodasini topgan.
Erkin Samandar “Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan jurnalist” (1990) unvoni bilan taqdirlangan.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


Жизнь Эркина Самандара, творчество, творчество, деятельность, биография, подробная информация

Поэт, прозаик и драматург Эркин Самандар родился в 1935 году в селе Навхос Ханкайского района Хорезмской области. После окончания Хорезмского государственного педагогического института (1952–1957 гг.) работал учителем Берунийской средней школы Кошкопирского района Хорезмской области (1957–1958 гг.). После этого он стал техническим секретарем газеты «Пахтакорлар овози» Ургенчского района. Аспирант Института языка и литературы АН РУз (1967), главный редактор Узбекской телестудии «Ёшлик» (1967-1969), главный редактор литературно-драматической программы ( 1975-1977), редактор областной газеты «Хорезм Хакикати» (1977-1990)), занимал ответственные должности.
Эркин Самандар вошел в литературный мир в 1950-х годах. В 1966 году вышел первый сборник стихов «Аму Джилолалари». Затем последовали «Молодость мира» (1968), «Небо полно света» (1970), «Жемчужина смерти» (1973), «Моя молодость» (подборка, 1979), «Приемные часы». (1980), «Дети на пляже» (1982), «Яблоня во дворе» (Москва, 1982), «Весенние вечера» (1984), «Щедрость рассвета» (1985), «Времена года любви» (1987). ), «Какой сад этот сад» (1988), «Путь к сердцу» (1990), «Книга любви» (1996), «И снова весна» (2010, в соавторстве с дочерью Сайёрой Самандар ), «Молодость души» (2010), всего вышло 17 сборников стихов.
Он автор таких эпосов, как «Каменный тулпар небес», «Золотая шкатулка», «В поисках песни», «Самарканд построен влюбленными», более 100 песен.
К историческим произведениям Эркина Самандара относятся «Затерянный берег реки» (роман, 1989 г.), «Божий колодец» (роман, первая книга, 1989 г.), «Эхо со дна колодца» (роман, вторая книга, 1989 г.), «Пахлавон Махмуд Пурёйвали» (2000 г.), «Султан Джалалиддин» (роман, 2007 г.), «Овечьи морды или Огахий» (роман, 2009 г.), «Птицы Запада» (роман, рассказы, 2011 г.) .
Как драматург написал «Джавохир» (музыкальная драма, 1984 г.), «Меч предков» (историческая драма, 1986 г.), «Джалолиддин Мангуберди» («Йот келья», пьеса, 1988 г.), «Пророчество» (музыкальная драма, 1988 г.). ), «Арабмухаммад» (историческая драма, 1992), «Я в моем сердце» (музыкальная комедия, 2012). Он снял такие документальные фильмы, как «Аваз Отар», «Мадраим Шерозий», «Мудрость дальнего пути», «Земля тысячи всадников», «Председатель рукою Огахи», «Хива», «Праздник песка», «Дорогами судьбы» писал очерки.
Эти произведения полны добрых людей, прекрасной природы, человеческой любви, любви и верности, забот работы и жизни, мечтаний и подозрений, словом, стремления открыть глубокие корни духовности. Эркин Самандар также является автором многих публицистических работ и очерков. В романе «Затерянный берег» (1989) природа, не только экология Аральского моря, но главное устранение бедности, трагедии и их последствий в области духовной экологии.Выражена борьба между любовью и злом.
Эркин Самандар удостоен звания «Заслуженный журналист Узбекистана» (1990 г.).

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: