Abduqahhor Ibrohimov haqida ma’lumot

Abduqahhor Ibrohimov haqida ma’lumot

Abduqahhor Ibrohimov hayoti, ijodi, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Abduqahhor Ibrohimov Toshkentning Koʻkcha dahasidagi Oqilon mahallasida 1939 yil 16 avgustda dunyoga keldi.
Toshkent davlat universitetining jurnalistika fakultetida (1957–1962), Moskvadagi Oliy adabiyot kursida (1975–1977) tahsil oldi. “Oʻzbekiston madaniyati” gazetasida, soʻng “Guliston” jurnalida xizmat qildi. Respublika Madaniyat ishlari vazirligi qoshidagi Sanʼat ishlari boshqarmasida bosh muharrirlik qildi, masʼul vazifalarda ishladi.
Oʻtgan asrning 60-yillaridan oʻz ijodini boshlagan A. Ibrohimov “Qoya ostida” (1976), “Tusmol”, “Soʻnggi nur” (1974), “Osmon yaqin, yer yumshoq” (1978), “Birinchi boʻsa” (1978), “Til ‒ taqdir demak” (1990) kabi kitoblar yaratdi.
A. Ibrohimov dramaturg sifatida yaratgan “Shayton yoʻli” (1970), “Bir oʻlikka bir tirik”, “Arra” (1971), “Zoʻldir” (1972), “Meni aytdi demang” (1973), “Mayli, mayli” (1975), “Tusmol”, “Sochqi” (1976), “Bu zamonning oʻgʻloni” (1978), “Ofarin” (1979), “Puch” (1987) kabi sahna asarlari Toshkent shahri va viloyatlar teatrlarida muvaffaqiyatli namoyish etildi. Ularning ayrimlari Rossiya, Ukraina, Gruziya, Armaniston, Moldova, Ozarbayjon, Estoniya, Qozogʻiston, Qirgʻiziston va Turkmaniston teatrlarida ham sahnaga qoʻyildi.
Yozuvchi “Turkiston yaproqlari” (1993) nomli hujjatli qissasi uchun “Turkiston ‒ umumiy uyimiz” xalqaro tanlovining gʻolibi boʻlgan.
Istiqlol yillarida adib ijodi ayniqsa samarali kechdi. “Uyqu kelmas kechalar” (roman, 2000), “Bizkim, oʻzbeklar” (2001), “Davlat tafakkuri nima?” (2001), “Millat ovozi” (2002), “Eʼtiqodga baxshida umr” (tarixiy-falsafiy badia, 2004), “Mangulik yoʻlida” (2005), “Maʼmun akademiyasi” (2005), “Davlatning salobati” (2005), “Yorugʻlik” (2006), “Oʻzbek mahallasi” (2007), “Xastimom xotiralari” (2007), “Ziyorat” (2008), “Ruhiy oziq mahzani” (2009) nomli kitoblari, “Senga bir gap aytaman” tragikomediyasi (2008), “Oyna sindi” pyesasi (2009), “Olqish” (2009), “Buyuk mehribonlik” (2009), 5 jildlik “Tanlangan asarlar” (2011), “Hayot kutmaydi” (hikoyalar, 2012), “Oʻzbekning qalbi” (falsafiy oʻylar, 2013), “Ildizim va oʻzim” (tarixiy-hujjatli roman, 2015) singari asarlari oʻquvchilar qoʻliga tegdi.
A. Ibrohimovning “Beg po krugu” (1981), “Obo mne ni slova” (1982), “Padeniye trona” (1988) nomli sahna asarlaridan iborat kitoblari Moskvada nashr qilinib keng kitobxonlar ommasiga tortiq qilingan.
Abduqahhor Ibrohimov “Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan sanʼat arbobi” unvoni va “Mehnat shuhrati” ordeni bilan taqdirlangan.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


Жизнь Абдукаххора Ибрагимова, творчество, творчество, деятельность, биография, подробная информация

Абдукахор Ибрагимов родился 16 августа 1939 года в махалле Окилон Кокчинского района Ташкента.
Изучал журналистику в Ташкентском государственном университете (1957-1962) и на Высших литературных курсах в Москве (1975-1977). Работал в газете «Узбекистан Маданияти», затем в журнале «Гулистан». Был главным редактором отдела искусств при Министерстве культуры Республики Таджикистан.
А. Ибрагимов начал свой творческий путь в 60-х годах прошлого века, написав такие книги, как «Язык – это судьба» (1990).
Пьесы А. Ибрагимова «Путь дьявола» (1970), «Мертвый жив», «Пила» (1971), «Золдир» (1972), «Не говори мне» (1973), «Давай , давай» (1975), «Тусмол», «Соччи» (1976), «Бу замоннинг оглони» (1978), «Офарин» (1979), «Пуч» (1987) с успехом ставились в ташкентских и областных театрах. Некоторые из них были поставлены в России, Украине, Грузии, Армении, Молдове, Азербайджане, Эстонии, Казахстане, Кыргызстане и Туркменистане.
Автор стал победителем международного конкурса «Туркестан — наш общий дом» за документальный фильм «Листья Туркестана» (1993).
В годы независимости творчество писателя было особенно эффективным. «Бессонные ночи» (роман, 2000 г.), «Кто мы, узбеки» (2001 г.), «Что такое государственное мышление?» (2001 г.), «Голос Нации» (2002 г.), «Жизнь за верующего» (историко-философская бадия, 2004 г.), «На пути к вечности» (2005 г.), «Академия Маъмуна» (2005 г.), «Власть государства» (2005 г.), Его книги «Свет» (2006 г.), «Узбекская махалля» (2007 г.), «Воспоминания о Хастимом» (2007 г.), «Визит» (2008 г.), «Хранилище духовной пищи» ( 2009 г.), трагикомедия «Я вам кое-что говорю» (2008 г.), «Зеркало разбито» (2009 г.), «Аплодисменты» (2009 г.), «Большая доброта» (2009 г.), 5 томов «Избранных произведений» (2011 г.), «Жизнь не ждет» (рассказы, 2012 г.), «Сердце узбека» (Философские размышления, 2013 г.), «Мой корень и я сам» (историко-документальный роман, 2015 г.).
Книги А. Ибрагимова «Бег по кругу» (1981), «Обо мне ни слова» (1982), «Падение трона» (1988) были изданы в Москве и представлены широкой публике.
Абдукахору Ибрагимову присвоено звание «Заслуженный артист Узбекистана» и орден «Трудовая слава».

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: