Xalq ta’limi tizimi «tajriba quyonchasi» emas

Xalq ta’limi tizimi «tajriba quyonchasi» emas

So‘ngi yillar mobaynida go‘yoki maktablar to‘liq mustaqilligidan ayrilgandek tuyulmoqda. Negaki, xalq ta’limiga kim bo‘lsa aralashadigan bo‘lib qoldi. Deyarli har yili maktablardagi lavozimlar o‘zgartirilishi yoki qisqartirilishi haqida kimdir taklif kiritadi.

Hamma o‘zicha nimanidir tajriba qilib ko‘rgisi keladi. Kimdir o‘qituvchilarni ota-onalardan uzr so‘ratishga majburlasa, yana biri o‘qituvchilarni 22:00 gacha maktabda ushlab o‘tiradi. Ertasiga esa yanada boshqacharoq tajriba o‘ylab topishadi.

Eng yomoni, maktablar bora-bora Xalq ta’limi vazirligiga emas aksincha, hududiy hokimliklarga tobe bo‘lib bormoqda. Chunki, ta’lim muassasalari har tomonlama mahalliy hokimliklarga bog‘lab tashlandi. Direktorni deputatlar saylaydi, o‘rinbosarni ma’naviyat markazi, targ‘ibotchini ma’naviyat markazi. Barchasining ildizi esa hududiy hokimliklarga borib taqaladi. Hamma narsani hokimliklar hal qilsa, unda hududiy xalq ta’limi bo‘linmalarini nima keragi bor degan savol ko‘pchilikni qiynasa kerak.

Har tarafdan hokimliklarga tobe bo‘lib qolgan maktab ma’muriyati yana ilgarigidek hokimlarning chizgan chizig‘idan chiqolmay qoldi. Tungi vaqtdagi natija bermaydigan to‘garaklar, maktabda uyushmagan yoshlar uchun tashkil qilinayotgan «Gulhan atrofida» tadbirlari, majburiy obuna, pullik teatr va kontsert tomoshalaraliga o‘qituvchilarni majburiy jalb qilish kabi topshiriqlar kimlar tomonidan berilayotganligi barchaga ma’lum.

Xullas xalq ta’limidagi bunday boshqaruv tizimi bizga hali ko‘p pand beradi. Buning oqibati yaxshilikka olib kelmaydi deb o‘ylayman. Chunki bunga bir nechta sabablar bor.

Birinchidan, kadrlarni tanlab joy-joyiga qo‘yishda muammolar yuzaga keladi. Joylarda qancha-qancha direktorlik yoki mudirlik uchun tajribasi yoki salohiyati etarli bo‘lgan kadrlar bor. Lekin, ular hokimga yoqmaydi. Shuning uchun ham lavozimga o‘tib ishlashga imkoni yo‘q. Ayrim kadrlar esa, maktablar hududiy hokimliklar ko‘rsatmalari bilan ishlashini bilgani sabab u lavozimda ishlashni xohlashmaydi.

Ikkinchidan, ish hajmining haddan ziyod ko‘payib ketishi. Maktab ma’muriyatining asosiy boshqaruvdagi kadrlarini hokimlik qo‘l ostidagi tashkilot rahbarlari tavsiya qilganligi sababli, ular endi maktablarga qo‘shimcha topshiriqlar berishni boshlaydi.

Tan olib aytish kerak, hozirgi kunda pedagog xodimlar o‘z vazifalariga kirmaydigan juda ko‘p ishlardan ozod qilindi. Ammo, bir tomondan maktablar mahalliy hokimliklarga bog‘lab qo‘yilgani yaxshi bo‘lmadi. Shu sababli maktablarning to‘liq mustaqilligini ta’minlash juda ham dolzarb masala deb o‘ylayman.


В последние годы, кажется, школы потеряли свою независимость. Потому что кто-то вмешивается в народное образование. Почти каждый год кто-то вносит предложение изменить или сократить количество должностей в школах.

Все хотят экспериментировать. Кто-то заставляет учителей извиняться перед родителями, а кто-то держит учителей в школе до 22:00. На следующий день они придумывают что-то необычное.

Хуже всего то, что школы все больше подчиняются региональным правительствам, а не Министерству народного просвещения. Потому что образовательные учреждения полностью завязаны на органы местного самоуправления. Директор избирается депутатами, депутат — центр духовности, а пропагандист — центр духовности. Корни всех из них восходят к территориальным управлениям. Если все решает власть, то вопрос, зачем нужны областные отделы народного образования, наверняка волнует многих.

Администрация школ, со всех сторон подчинявшаяся властям, не могла выйти за черту, проведенную губернаторами. Хорошо известно, кто отвечает за такие задачи, как ночные клубы, неорганизованные молодежные мероприятия «у костра», обязательный абонемент, платный театр и обязательное привлечение педагогов к концертным выступлениям.

Итак, эта система управления в народном образовании дает нам еще массу причин. Я не думаю, что это сработает. Потому что на это есть несколько причин.

Прежде всего, это проблемы с подбором и расстановкой кадров. Есть много директоров или менеджеров в этой области, которые имеют достаточный опыт или потенциал. Однако губернатор их не любит. Поэтому невозможно устроиться на работу. Некоторые сотрудники не хотят занимать эту должность, потому что знают, что школы будут работать под руководством местных органов власти.

Во-вторых, переполненность. Поскольку сотрудники администрации школ были рекомендованы руководителями государственных организаций, теперь они начнут давать школам дополнительные задания.

По общему признанию, многие педагоги сейчас уволены с работы. Однако, с одной стороны, закрытие школ местными властями не принесло пользы. Вот почему я считаю очень важным, чтобы школы были полностью независимыми.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: