Z.M.Bobur haqida ma’lumot, tarjimai hol , hayoti va ijodi

Z.M.Bobur haqida ma’lumot, tarjimai hol , hayoti va ijodi

E’tiboringizga Zahiriddin Muhammad bobur hayot va ijod yo‘li haqida ayrim ma’lumotlarni taqdim etmoqdamiz.
Eslatib o‘taman, Z.M.Bobur g‘azallari saytimizning ushbu sahifasida, ruboiylari esa mana bu sahifada berilgan.

Zahiriddin Muhammad Bobur hayot yo‘li

Zahiriddin Muhammad Bobur oʻrta asr Sharq madaniyati, adabiyoti va sheʼriyatida oʻziga xos oʻrin egallagan adib, shoir, olim boʻlish bilan birga yirik davlat arbobi va sarkarda hamdir. Bobur keng dunyoqarashi va mukammal aql-zakovati bilan Hindistonda Boburiylar sulolasiga asos solib, bu mamlakat tarixida davlat arbobi sifatida nomi qolgan boʻlsa, serjilo oʻzbek tilida yozilgan “Boburnoma” asari bilan jahonning mashhur tarixnavis olimlari qatoridan ham joy oldi. Uning nafis gʻazal va ruboiylari turkiy sheʼriyatining eng nodir durdonalari boʻlib, “Mubayyin” (“Bayon etilgan”), “Xatti Boburiy”, “Harb ishi”, Aruz haqidagi risolalasi esa islom qonunshunosligi, sheʼriyat va til nazariyasi sohalariga munosib hissa boʻlib qoʻshildi.
Zahiriddin Muhammad Bobur 1483 yilning 14 fevralida Andijonda, Fargʻona ulusining hokimi Umar Shayx Mirzo oilasida dunyoga keldi. Bu davrda Markaziy Osiyo va Xurosonda turli hokimlar, aka-ukalar, togʻa-jiyanlar, amakivachchalar oʻrtasida hokimiyat ulugʻ bobolari Amir Temur tuzgan yirik davlatga egalik kilish uchun kurash nihoyat keskinlashgan edi.
Adabiyot, nafis sanʼat, tabiat goʻzalligiga yoshligidan mehr qoʻygan Zahiriddin, barcha Temuriy shahzodalar kabi bu ilmlarning asosini otasi saroyida yetuk ustozlar rahbarligida egalladi. Biroq uning betashvish yoshligi uzoqqa choʻzilmadi. 1494 yili otadan yetim qoldi. 12 yoshida otasi oʻrniga Fargʻona ulusining hokimi etib koʻtarilgan Bobur qalamni qilichga almashtirib, Andijon taxti uchun ukasi Jahongir Mirzo, amakisi Sulton Ahmad Mirzo, togʻasi Sulton Mahmudxon va boshqa raqiblarga qarshi kurashishga majbur boʻldi. Bobur ukasi Jahongir Mirzo bilan murosaga kelish uchun unga yon berishga Fargʻona ulusini ikkiga taqsimlab, yarmini ukasiga topshirishga qaror qildi va oʻzi Samarqand uchun olib borilayotgan kurashga kirishib ketdi. Bir necha yil davom etgan bu kurash qirgʻinbarotdan boshqa biror natija bermadi: unda katta harbiy kuch bilan aralashgan Shayboniyxonning qoʻli baland keldi va Bobur Samarqandni tashlab ketishga majbur boʻldi. 1504 yili Shayboniyxon Andijonni ham qoʻlga kiritgandan soʻng Bobur janubga qarab yoʻl oldi va Kobul ulusida oʻz hokimiyatini oʻrnatdi. 1505–1515 yillarda u Markaziy Osiyoga qaytishga bir necha bor urinib koʻrdi. Ammo bu urinishlardan hech qanday natija chiqmadi. Soʻng oʻz mavqeini yanada mustahkamlash maqsadida, 1519–1525 yillar davomida Hindistonni qoʻlga kiritish uchun bir necha bor janglar olib bordi. 1526 yil aprel oyida Panipatda Hindiston Sultoni Ibrohim Loʻdi bilan va 1527 yili mart oyida Chitora hokimi Rano Sango bilan boʻlgan janglarda Boburning qoʻli baland keldi. Tarixiy maʼlumotlarning bayon qilishicha, Boburning Hindistonga yurishida Dehli hukmdori Ibrohim Sulton siyosatidan norozi boʻlgan Panjob hokimlari ham Boburni qoʻllaganlar va Sikri jangidagi bu gʻalaba Boburga Hindistonda oʻz hukmronligini uzil kesil oʻrnatish va Boburiylar sulolasini barpo etish imkoniyatini berdi. Ovroʻpo tarixchiligida “Buyuk moʻgʻullar” nomi bilan “gʻalati mashhur” boʻlgan, aslida “Boburiylar sulolasi” Hindistonda 300 yildan ortiq hukmronlik qildi.
Bobur bu gʻalabadan keyin uzoq yashamadi – 1530 yil dekabr oyida Agra shahrida vafot etdi va keyinroq uning vasiyatiga koʻra farzandlari uning xokini Kobulga olib kelib dafn etdilar.
Biroq qisqa bir vaqt ichida Bobur Hindistonda siyosiy muhitni barqarorlashtirish, Hindiston yerlarini birlashtirish, shaharlarni obodonlashtirish, savdo-sotiq masalalarini toʻgʻri yoʻlga qoʻyish, bogʻ-rogʻlar yaratish ishlariga homiylik qildi. Hindistonni obodonlashtirish, unda hozirgacha mashhur boʻlgan meʼmoriy yodgorliklar, bogʻlar, kutubxonalar, karvonsaroylar qurdirish, ayniqsa, uning oʻgʻillari va avlodlari davrida keng miqyosga yoyildi. Hindiston sanʼati va meʼmorchiligiga Markaziy Osiyo uslubining kirib kelishi sezila boshladi. Bobur va uning hukmdor avlodlari huzurida oʻsha davrning ilgʻor va zehni oʻtkir olimlari, shoirlari, musiqashunoslari va davlat arboblarini mujassam etgan mukammal bir maʼnaviy, ruhiy muhit vujudga keldi. Boburiylar davlatidagi madaniy muhitning Hindiston uchun ahamiyati haqida javaharlaʼl Neru shunday yozgan edi: “Bobur Hindistonga kelgandan keyin katta siljishlar yuz berdi va yangi ragʻbatlantirishlar hayotga, sanʼatga, arxitekturaga toza havo baxsh etdi, madaniyatning boshqa sohalari esa bir-birlariga tutashib ketdi”.

Boburnoma asari haqida

Bobur Hindistonda katta hajmdagi davlat ishlari bilan bir qatorda oʻzining adabiy-badiiy faoliyatini ham davom ettirdi va yuqorida zikr etilgan asarlarini yaratdi. Boburning butun jahon ommasiga mashhur boʻlgan shoh asari “Boburnoma”dir. Maʼlumki, unda Bobur yashagan davr oraligʻida Movarounnahr, Xuroson, Eron va Hindiston xalqlari tarixi yoritilgan. Asar asosan uch qismdan iborat boʻlib, uning birinchi qismi – XV asrning ikkinchi yarmida Markaziy Osiyoda roʻy bergan voqealarni, ikkinchi qismi – XV asrning oxiri va XVI asrning birinchi yarmida Kobul ulusi, yaʼni Afgonistonda roʻy bergan voqealarni; uchinchi qismi – XVI asrning birinchi choragidagi Shimoliy Hindiston xalqlari tarixiga bagʻishlangan. “Boburnoma”da oʻsha davrning siyosiy voqealari mukammal bayon qilinar ekan, oʻz yurti Fargʻona viloyatining siyosiy-iqtisodiy ahvoli, uning poytaxti Andijon shahri, Markaziy Osiyoning yirik shaharlari: Samarqand, Buxoro, Qarshi, Shahrisabz, Oʻsh, Urganch, Oʻratepa, Termiz va boshqa shaharlar haqida nihoyatda nodir maʼlumotlar keltirilgan. Unda Kobul ulusining yirik shaharlari Kobul, Gʻazna va ular ixtiyoridagi koʻpdan koʻp tumanlar, viloyatlar, Shimoliy Hindiston xaqida maʼlumotlarni uchratish mumkin.
“Boburnoma”ni varaqlarkanmiz, koʻz oldimizdan Markaziy Osiyo, Afgʻoniston va Hindiston xalklariga xos boʻlgan fazilat va nuqsonlar, ularning tafakkur olamini kengligi va murakkabligi bilan birga, oʻsha davrdagi hayot muammolari, Bobur davlatidagi siyosiy va ijtimoiy hayotning toʻliq manzarasi namoyon boʻladi. “Boburnoma”da keltirilgan bu tarzdagi maʼlumotlar Bobur davrida yozilgan boshqa tarixiy manbalar: Mirxond, Xondamir, Muhammad Solih, Binoiy, Muhammad Haydar, Farishta, Abul-Fazl Allomiy va boshqa tarixchilarning asarlarida bu darajada aniq va mukammal yoritilgan emas. Muallif “Boburnoma”da Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, Behzod, Ulugʻbek Mirzo va boshqa allomalar haqida oʻzining eng yuqori fikr va mulohazalarini bildiradi.
“Boburnoma” – Movarounnahr, Xuroson, Hindiston, Eron xalqlarining XV asr oxiri – XVI asrning birinchi yarmidagi tarixini oʻzida aks ettirgan boʻlsa ham, shu bilan birga juda koʻp dolzarb iqtisodiy, ijtimoiy masalalar, yuqorida nomlari keltirilgan viloyatlarning oʻzaro siyosiy-iqtisodiy va savdo munosabatlari, jugʻrofiy mavqei, iqlimi, oʻsimlik va hayvonot dunyosi, togʻlari, daryolari, xalqlari, qabila va elatlari va ularning yashash sharoitlari, urf-odatlari, muhim tarixiy inshootlari hindular va musulmonlarning ibodatxonalari, toʻy va dafn marosimlari haqida nihoyatda nodir maʼlumotlarni oʻziga qamrab olgan shoh asardir. Shu bois “Boburnoma” tarixiy va adabiy meros sifatida dunyo olimlarini hayratda qoldirib kelmoqda.
Uzoq yillar davomida Gʻarb va Sharqning mashhur sharqshunos olimlari “Boburnoma” mazmunini jahon jamoatchiligiga yetkazish borasida katta faoliyat koʻrsatdilar. Masalan, gollandiyalik olim Vitsen, angliyalik olimlar J. Leyden, V. Zrskin, R. Koldekot, A. Beverej, T. Albot germaniyalik Yu. Klaynrat va A. Keyzer, fransiyalik Pave de Kurteyl, hindistonlik Mirzo Nasriddin Haydar Rizvi, turkiyalik R. R. Art va N. I. Bayur va bizning davrimizdagi fransiyalik olim Bakke Gromon, afgʻonistonlik olim Abulhay Habibiy, pokistonlik olimlar Rashid Axtar, Nadvi va Shoh Olam Mavliyot shular jumlasidandir. “Boburnoma”ni oʻrganish sohasida jahonning mashhur sharqshunoslari qatoridan yaponiyalik olimlar ham joy olmoqdalar.
Maʼlumki, Boburning tarixiy, ilmiy va adabiy merosini oʻrganish va ommalashtirishda Oʻzbekiston, Tojikiston, Rusiya olimlarining faoliyatlari ham diqqatga sazovordir. XIX–XX asrlar davomida Georg Ker, N. Ilminskiy, O. Senkovskiy, M. Salye, Porso Shamsiyev, Sodiq Mirzayev, V. Zohidov, Ya. Gʻulomov, R. Nabiyev, S. Azimjonova, A. Kdyumov kabi olimlarning saʼy-harakatlari bilan “Boburnoma” bir necha bor rus va oʻzbek tillarida chop etiddi, ularga soʻzboshi yozildi va keng kitobxonlar ommasining maʼnaviy mulkiga aylantirildi, uning sheʼrlari ham bir necha bor nashr etildi.

Zahiriddin Muhammad Bobur ijod yo‘li

Bobur oʻzbek adabiyotida oʻzining nozik lirik asarlari bilan ham mashhurdir. Uning hayoti va adabiy faoliyati Movarounnahrda siyosiy hayot nihoyat murakkablashgan feodal guruhlarning boshboshdoqlik harakatlari avjiga chiqqan va Temuriylar davlatining inqirozi davom etayotgan bir davrga toʻgʻri kelgan edi. Bunday murakkabliklar inʼikosini “Boburnoma”da koʻrgan boʻlsak, ularning shoir ruhiyatida qanday aks etgani uning sheʼrlarida namoyon boʻladi. Movarounnahrni birlashtirishga urinishlari natija bermagach, Bobur ruhan qiynalgan, amaldorlarning xiyonatlari taʼsirida umidsizlikka tushgan kezlardagi kayfiyati sheʼrlarida aks etgan. Keyinchalik oʻz yurtini tark etib, Afgʻoniston va Hindistonga yuz tutganda Bobur sheʼriyatida Vatan tuygʻusi, Vatan sogʻinchi, unga qaytish umidi mavj ura boshladi.
Tole yoʻqi jonimgʻa baloligʻ boʻldi,
Har ishnikim ayladim – xatoligʻ boʻddi,
Oʻz yerin qoʻyib Hind sori yuzlandim,
Yo Rab, netayin, ne yuz qaroligʻ boʻldi.
Shu bilan birga Bobur lirikasida sheʼriyatning asosiy mazmuni boʻlgan insoniy fazilatlar, yor vasli, uning goʻzalligi, unga cheksiz muhabbat va hijron azobi, ayriligʻ alamlari va visol quvonchlari nihoyat goʻzal va mohirona ifoda etilgan.
Xazon yaprogʻi yangligʻ gul yuzung hajrida sargʻardim,
Koʻrub rahm aylagil, ey lolarux, bu chehrai zardim.
Sen ey gul, qoʻymading sarkashligingni sarvdek hargiz,
Ayogʻingga tushub bargi xazondek muncha yolvordim.
Bobur oʻz lirik sheʼrlarida har doim odamlarni yaxshilikka, adolat, insonparvarlikka, yuksak insoniy tuygʻularni qadrlashga chaqirdi:
Har kimki vafo qilsa, vafo topqusidur,
Har kimki jafo qilsa, jafo topqusidur.
Yaxshi kishi koʻrmagʻay yomonligʻ hargiz,
Har kimki yamon boʻlsa, jazo topqusidur.
Bobur lirik sherʼlari va tarixiy “Boburnoma”sidan tashqari islom qonunshunosligi va boshqa sohalarda ham asarlar yaratgan. 1522 yilda oʻgʻli Humoyunga atab yozgan. “Mubayyin” nomli asarida oʻsha zamon soliq tizimini, soliq yigʻishning qonun-qoidalarini, shariat boʻyicha kimdan qancha soliq olinishi va boshqa masalalarni nazmda izohlab bergan. “Xatti Boburiy” deb atalgan risolasida arab alifbosini turkiy tillar, xususan oʻzbek tili nuqtai nazaridan birmuncha soddalashtirib berishga harakat qilgan. U, tajriba sifatida “Xatti Boburiy” alifbosida Kurʼoni Karimni koʻchirgan. Boburning aruz vazni va qofiya masalalariga bagʻishlangan. “Mufassal” nomli asari ham boʻlganligi maʼlum, biroq bu asar bizgacha yetib kelmagan.
Bobur oʻzining maʼlum va mashhur asarlari bilan tarixnavis adib, lirik shoir va ijgimoiy masalalar yechimiga oʻz hissasini qoʻshgan olim sifatida xalqimiz maʼnaviy madaniyati tarixida munosib oʻrin egallaydi.


Предлагаем вашему вниманию некоторые сведения о жизни и творчестве Захириддина Мухаммада Бабура.
Напомню, что на этой странице нашего сайта даны газели З.М.Бабура, а на этой странице даны его рубаи.

Образ жизни Захириддина Мухаммада Бабура

Захириддин Мухаммад Бабур был писателем, поэтом, ученым, государственным деятелем и полководцем, сыгравшим значительную роль в средневековой восточной культуре, литературе и поэзии. Бабур, обладая широким кругозором и блестящим умом, основал династию Бабури в Индии и стал государственным деятелем в истории страны. Его элегантные газели и рубаи являются редчайшими шедеврами турецкой поэзии, а его трактаты о Мубайине (Рассказанный), Хатти Бабури, Харб иши и Аруз внесли достойный вклад в области исламской юриспруденции, поэзии и лингвистической теории.
Захириддин Мухаммад Бабур родился 14 февраля 1483 года в Андижане в семье Умара Шейха Мирзо, правителя ферганского народа. В этот период обострилась борьба за власть в Средней Азии и Хорасане между различными правителями, братьями, племянницами и племянниками и великим государством, основанным великими предками Амиром Темуром.
Захириддин, с юных лет любивший литературу, изобразительное искусство и красоту природы, как и все тимуридские князья, постиг азы этих наук под руководством ведущих учителей во дворце своего отца. Однако его беззаботная юность длилась недолго. В 1494 году он осиротел от отца. В возрасте 12 лет Бабур сменил своего отца на посту правителя ферганского народа. Чтобы примириться со своим братом Джахонгиром Мирзо, Бабур решил разделить ферганский народ надвое и отдать половину своему брату, а сам начал борьбу за Самарканд. Эта борьба, длившаяся несколько лет, не дала ничего, кроме резни: Шайбанихан, смешавшийся с большой военной силой, победил, и Бабур был вынужден покинуть Самарканд. После завоевания Шайбаниханом Андижана в 1504 году Бабур двинулся на юг и установил свою власть в Кабуле. Между 1505 и 1515 годами он предпринял несколько попыток вернуться в Среднюю Азию. Но эти попытки не дали никаких результатов. Позже, чтобы укрепить свои позиции, он провел несколько сражений за завоевание Индии между 1519 и 1525 годами. В апреле 1526 года Бабур выиграл сражения с индийским султаном Ибрагимом Лоди в Панипате, а в марте 1527 года — с губернатором Читоры Рано Санго. Согласно историческим данным,Недовольные политикой правителя Дели Ибрагима Султана во время вторжения Бабура в Индию правители Пенджаба также поддержали его, и эта победа в битве при Сикри дала Бабуру возможность установить свою власть в Индии и основать династию Бабури. Известная в европейской истории как «Великие монголы», «династия Бабури» правила Индией более 300 лет.
Бабур прожил недолго после этой победы — он умер в Агре в декабре 1530 года, а позже, по его завещанию, дети привезли его в Кабул и похоронили.
Однако за короткий срок Бабур спонсировал стабилизацию политической обстановки в Индии, объединение индийских земель, благоустройство городов, налаживание торговли, создание садов. Благоустройство Индии, строительство архитектурных памятников, садов, библиотек, караван-сараев, которые популярны и сегодня, получили широкое распространение, особенно во времена его сыновей и потомков. Стали ощущаться притоки среднеазиатского стиля в индийское искусство и архитектуру. В присутствии Бабура и его потомков царила совершенная духовная атмосфера, собравшая самых передовых и интеллигентных ученых, поэтов, музыковедов и государственных деятелей того времени. Джавахарлал Неру писал о важности культурной среды в штате Бабури для Индии: «После прибытия Бабура в Индию произошли большие перемены, и новые стимулы придали свежести жизни, искусству и архитектуре, и другие области культуры переплелись».

О работе Бобурномы

Помимо масштабной государственной работы в Индии, Бабур продолжал свою литературно-художественную деятельность и создал упомянутые выше произведения. Всемирно известный шедевр Бобура — «Бобурнома». Известно, что она охватывает историю народов Мовароуннахра, Хорасана, Ирана и Индии в период жизни Бабура. Произведение состоит в основном из трех частей, первая из которых посвящена событиям в Средней Азии во второй половине XV века, вторая — событиям конца XV ​​и первой половины XVI века в Кабуле, Афганистан; Третья часть посвящена истории народов Северной Индии первой четверти XVI века. «Бобурнома» прекрасно описывает политические события того периода, политическую и экономическую ситуацию в Ферганской области, ее столице Андижане, крупных городах Средней Азии: Самарканде, Бухаре, Карши, Шахрисабзе, Оше, Ургенче, Уратепе, Термезе и других городах. Крайне редко даются сведения о Он содержит информацию о крупных городах кабульского народа, Кабуле, Газне и многих их районах, провинциях и северной Индии.
Перелистывая страницы «Бобурномы», мы видим Среднюю Азию,Сильные и слабые стороны народов Афганистана и Индии, а также широта и сложность их мировоззрения отражают проблемы жизни того времени, а также полную картину политической и социальной жизни государства Бабура. Другие исторические источники, написанные во времена Бабура: Миркханд, Хандамир, Мухаммад Салих, Биной, Мухаммад Хайдар, Фаришта, Абул-Фазл Аллами и другие историки не дают столь точной и полной информации. В «Бобурноме» автор высказывает свои самые высокие мнения и комментарии об Алишере Навои, Абдурахмоне Джами, Бехзоде, Улугбеке Мирзо и других ученых.
Хотя Бобурнома охватывает историю народов Мовароуннахра, Хорасана, Индии и Ирана с конца 15 века до первой половины 16 века, она также затрагивает многие текущие экономические, социальные, политические, экономические и торговые вопросы. Он содержит очень редкие сведения о его географическом положении, климате, флоре и фауне, горах, реках, народах, племенах и народностях и их условиях жизни, обычаях, важных исторических сооружениях, индуистских и мусульманских храмах, свадьбах и похоронах. Именно поэтому «Бобурнома» как историко-литературное наследие поражает ученых всего мира.
На протяжении многих лет видные востоковеды Запада и Востока упорно трудились над тем, чтобы донести содержание бобурномы до мировой общественности. Например, голландский ученый Витсен, английские ученые Дж. Лейден, В. Зрскин, Р. Колдекот, А. Беверей, Т. Альбот, немец Ю. Кляйнрат и А. Кейзер, Паве де Куртей из Франции, Мирзо Насриддин Хайдар Ризви из Индии, Р. Р. Арт и Н. И. Баюр из Турции и Бакке Громон из Франции, Абулхай Хабиби из Афганистана, Рашид Ахтар из Пакистана, Надви и Шах Алам Мавлид. Японские ученые входят в число ведущих мировых востоковедов в изучении бобурномы.
Известно, что заслуживает внимания и работа узбекских, таджикских и российских ученых по изучению и популяризации историко-научного и литературного наследия Бабура. В течение XIX-XX веков Георг Кер, Н. Ильминский, О. Сенковский, М. Салье, Порсо Шамсиев, Содик Мирзаев, В. Зохидов, Я. Благодаря усилиям таких ученых, как Гуломов, Р. Набиев, С. Азимжанова, А. Кдюмов, «Бобурнома» неоднократно издавалась на русском и узбекском языках, с предисловием и стала интеллектуальной собственностью широкого круга читателей, а его стихи публиковались несколько раз.

Творческий путь Захириддина Мухаммада Бабура

Бабур также известен в узбекской литературе своими тонкими лирическими произведениями.Его жизнь и литературная деятельность в Мовароуннахре совпали с окончанием хаоса феодальных группировок и продолжающимся кризисом государства Тимуридов. Если мы видим такие сложности в бобурноме, то как они отражаются в психике поэта, видно в его стихах. Когда попытки воссоединить Мовароуннахр не увенчались успехом, Бабур отразил в своих стихах настроения времен, когда он был душевно огорчен и разочарован предательствами чиновников. Позже, когда он покинул родину и отправился в Афганистан и Индию, в поэзии Бабура стало ощущаться чувство родины, тоска по родине, надежда вернуться на нее.
Толе или нет было для меня катастрофой,
Я все сделал — ошибся,
Покинув свое место, я повернулся к индийскому желтому,
О Господи, как жаль.
В то же время в лирике Бабура красиво и мастерски выражены человеческие качества, составляющие основное содержание поэзии, его спутник, его красота, его безграничная любовь и боль изгнания, муки разлуки и радости видения.
Листья хазана пожелтели перед лицом нового цветка,
Пожалей меня, о лоларукс, это мое желтое лицо.
Ты, о цветок, не отпускала свою спесь, как кипарис,
Я пал к твоим ногам и просил, как лист.
В своих лирических стихах Бабур всегда призывал людей к добру, справедливости, человечности, уважению высоких человеческих чувств:
Тот, кто исполняет его, является источником исполнения,
Кто страдает, тот еретик.
Зло никогда не видит хороший человек,
Всякий злой наказывается.
Помимо своих лирических стихов и исторической «Бобурномы», Бабур также писал работы по исламской юриспруденции и другим областям. В 1522 году он написал своему сыну Хумаюну. В своей книге «Мубайин» он описывает налоговую систему того времени, правила сбора налогов, сколько налогов с кого взимается по шариату и другие вопросы. В своей брошюре «Хатти Бабури» он попытался упростить арабский алфавит с точки зрения тюркских языков, особенно узбекского. В качестве эксперимента он скопировал Коран в алфавите Хатти Бабури. Мечта Бобура о весе и рифме. Известно, что была работа под названием «Подробно», но до нас эта работа не дошла.
Как историк, лирик и ученый, внесший вклад в решение социальных проблем своими известными и широко известными произведениями, Бабур занимает достойное место в истории духовной культуры нашего народа.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ
Комментарии: 7
  1. Аноним

    :cool: :arrow: :roll: :roll: :razz: :oops: :o :lol: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :grin: :grin: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea:

  2. Аноним

    Vashi yomon yoqma :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :x :x :x :x :x :x :x :x

  3. Аноним

    :mrgreen: :lol: ;-) :| :twisted: :!: :?: :?:

  4. Аноним

    :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

  5. Аноним

    :lol: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :grin: :grin: :idea: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :!: :twisted: :smile: :twisted: :twisted: :twisted: :shock: :shock: :sad: :roll: :razz: :razz: :razz: :cool: :evil: :grin: :grin: :grin: :grin: :twisted: :lol: :lol: :x :x :x :x :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :| :| ;-)

  6. Аноним

    :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :!: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :evil: :evil: :evil: :evil:

  7. Аноним

    :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea:

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: