Yusuf Shomansur haqida ma’lumot

Yusuf Shomansur haqida ma’lumot

Yusuf Shomansur hayoti, ijodi, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Yusuf Shomansur 1936 yilda Toshkentda, ishchi oilasida tugʻilgan. U mudhish fojia sabab, bor-yoʻgʻi qirq ikki yil umr koʻrgan, ammo anchagina boy adabiy meros qoldirgan ijodkordir. U oʻrta maktabni tugatib, Toshkent davlat pedagogika institutiga oʻqishga kirdi va 1960 yilda tugatdi. Yusuf Shomansurda adabiyotga, xususan, sheʼriyatga boʻlgan havas ancha erta uygʻongan, birinchi sheʼriy toʻplami 1957 yilda “Gorn sadolari” nomi bilan chop etilgan edi.
U dastlab Oʻzbekiston xalq shoiri Gʻayratiy boshchilik qilgan adabiy toʻgarakda Erkin Vohidov, Xayriddin Saloh, Toʻlqin kabi doʻstlari bilan ijod sirlarini oʻrgandi. Soʻng insitutda Maqsud Shayxzodadek allomaning maʼruzalari unga adabiy bilim va mahorat maktabi boʻlib xizmat qildi.
1965–1967 yillarda Moskvadagi Oliy adabiyot kursida oʻqidi. Uning “Mehringga toʻymayman” (1962), “Oydan kelgan bolalar” (1964), “Sheʼr dardida” (1965), “Akrom va makaron”, (1966), “Qalam va umr” (1968), “Yuragim” (1970), “Tabassum” (1971), “Holva” (1972), “Qiziq-qiziq” (1975), “Dostonlar” (1977) kabi bir qator sheʼr, doston va ertaklardan tashkil topgan kitoblari bosilib chiqdi.
Bularning ayrimlari bolalarga bagʻishlangan boʻlib, ulardan begʻubor va pokiza yoshlar olami tasvir doirasiga tortiladi. Shoirning kattalarga bagʻishlangan koʻpchilik sheʼrlarida xalqimizning zahmatli mehnati, bunyodkorlik ishlaridan soʻz yuritiladi, mehnat azobidan qaddi lol kishilarga hamdardlik bildiradi, koʻp hollarda sevishgan-sevilganlar baxtiyu fojiasi qalamga olinadi.
Vafotidan keyin uning “Kulguga ne yetsin” (1979), “Qoʻsh yurak” (1981), “Men oʻtqazmagan daraxt” (1986), “Qoʻzivoy” (1987) kabi toʻplamlari nashr etildi.
Yusuf Shomansur yetuk shoir boʻlishi bilan birga, romannavis sifatida ham qalam tebratdi. U oʻzining “Qora marvarid” romanida neftchilarning fidoyi mehnati va zahmati haqida jiddiy mushohadalarini bayon qiladi.
Yusuf Shomansur umrining soʻnggi yillarida dramaturg sifatida ham oʻzini sinab koʻrib, “Yor qayrilib boqmaydi” nomli komediyasini yozdi. Unda bosar-tusarini bilmay qolgan, kibr-havoga berilgan ayrim yoshlarning maʼnaviy-axloqiy tubanligi oxir-oqibat ularning insoniy qiyofasiga putur yetkazishi haqidagi qarashlar ustuvorlik qiladi.
Yusuf Shomansur adabiyotshunos sifatida qator adabiy-tanqidiy maqolalar ham yozgan, badiiy ijod bilan ilmiy faoliyatining mushtarak nuqtalariga bagʻishlangan nomzodlik dissertatsiyasini yoqlagan edi.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


Жизнь Юсуфа Шомансура, творчество, творчество, биография, подробная информация

Юсуф Шомансур родился в 1936 году в Ташкенте в семье рабочего. Он автор великой трагедии, человек, проживший всего сорок два года, но оставивший богатое литературное наследие. После окончания средней школы поступил в Ташкентский государственный педагогический институт, который окончил в 1960 году. Интерес Юсуфа Шомансура к литературе, особенно к поэзии, проснулся гораздо раньше, и в 1957 году вышел его первый сборник стихов под названием «Звуки Горна».
Впервые он познал секреты творчества в литературном кружке под руководством народного поэта Узбекистана Гайрати с такими друзьями, как Эркин Вахидов, Хайриддин Салох, Толкин. Позднее лекции такого ученого, как Максуд Шайхзода в институте, послужили ему школой литературных знаний и умений.
С 1965 по 1967 год учился на Высших литературных курсах в Москве. Он написал «Я не сыт любовью» (1962), «Дети с луны» (1964), «В боли поэзии» (1965), «Акром и паста» (1966), «Перо и жизнь». (1968), «Мое сердце» (1970), «Улыбка» (1971), «Халва» (1972), «Смешно» (1975), «Былины» (1977).
Некоторые из них посвящены детям, из которых черпается мир непорочной и чистой юности. Многие стихотворения поэта, посвященные взрослым, говорят о нелегком труде нашего народа, его созидательном труде, сочувствуют страждущим людям, часто описывают счастье и трагедию близких.
После его смерти были изданы его сборники, такие как «Какой смех» (1979), «Двойное сердце» (1981), «Дерево, которое я не сажала» (1986), «Овечка» (1987).
Юсуф Шомансур был не только великим поэтом, но и писателем. В своем романе «Черная жемчужина» он описывает свои серьезные наблюдения за самоотверженным трудом и тяжелым трудом нефтяников.
В последние годы жизни Юсуф Шомансур попробовал себя и как драматург, написав комедию под названием «Ёр Кайрыб Бокмайди». В ней господствует мысль о том, что духовная и нравственная испорченность некоторых высокомерных молодых людей, невежественных и высокомерных, в конце концов испортит их человеческий образ.
В качестве литературного критика Юсуф Шомансур также написал ряд литературных и критических статей и защитил диссертацию о сходстве искусства и науки.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ
Комментарии: 1
  1. Аноним

    :| :| ;-)

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: