Yoʻldosh Sulaymon haqida ma’lumot

Yoʻldosh Sulaymon haqida ma’lumot

Yoʻldosh Sulaymon hayoti, ijodi, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Yoʻldosh Sulaymon 1935 yili Qoʻqonning Oydinbuloq qishlogʻida tavallud topgan. Oʻrta maktabni bitirgach, maʼlum muddat oʻzi oʻqigan maktabda muallimlik qilgan. 1960 yilda Fargʻona davlat pedagogika institutini tugatib, maktabda, madaniyat oʻchoqlarida, gazetalarda turli lavozimlarda ishladi. U Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasining Fargʻona viloyati boʻlimini boshqardi. Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi raisining birinchi oʻrinbosari vazifasida faoliyat koʻrsatdi.
Yoʻldosh Sulaymon adabiyotimizning qutlugʻ dargohiga bolalar shoiri sifatida kirib kelgan edi. Uning “Biz sayohatchilarmiz”, “Hamma havas qiladi”, “Rahima-chi, vahimachi” kabi sheʼriy toʻplamlari begʻubor bolalik, begʻaraz doʻstlik, samimiylik, tabiatga mehr-muhabbat tuygʻulari bilan toʻlib-toshgandir.
Yoʻldosh Sulaymon ocherknavis va hikoyanavis sifatida ham barakali ijod qildi. Uning “Katta yoʻlga chiqquncha” (1967), “Daʼvatingni eshityapman, hayot” (1971) kabi ocherklari va “Boqiy umr” hujjatli qissasi badiiy puxtaligi, hayotiyligi, ehtirosli his-tuygʻularga boyligi bilan ajralib turadi. Adibning “Sen mening quyoshimsan” nomli ocherklar toʻplamiga kirgan asarlari shu jihatdan, ayniqsa, eʼtiborlidir. Ular shoirning asrlar mobaynida suv, erk, yer, vatan uchun kurashgan xalq haqidagi samimiy tuygʻulari kitobxon qalbiga chiroq tutadi.
Yoʻldosh Sulaymonning “Subhidam” (1973), “Vafo” (1979) romanlari yozuvchi ijodida sezilarli iz qoldirdi. Har ikki asarda xalqimizning XX asr boshlaridagi hayoti qalamga olingan. Xususan, “Subhidam” romanida voqealar ancha murakkab, syujet chizigʻi ham shunga yarasha jiddiy. Unda ikki sevishgan yoshning ruhiy dramasi 20-yillardagi siyosiy-ijtimoiy kurashlar fonida tasvirlangan. Asarning bosh qahramoni Qoʻldoshali oʻz sevgilisi Saodatni yoʻqotib qoʻyadi. Qoʻldoshalining dushmanlari esa uni “Saodat boy otasi bilan xorijga oʻtib ketgan” deb aldashadi. Qoʻldoshali ham sevikli yorining dardida Afgʻonistonga oʻtib ketib, musofirlik azob-uqubatlariga giriftor boʻladi.
Yoʻldosh Sulaymon mustaqillik yillarida yana ham samarali ijod qilib, bir qator asarlar yaratdi. “Qoʻqonnoma” (1992), “Margʻilonnoma” (1994), “Gulnoma” (1994), “Fargʻonanoma” (1995) shular jumlasidandir. Adib bulardan tashqari, “Shahrizod boʻl bir kecha” (1993), “Fargʻonaning quliman” (1997) kabi sheʼriy toʻplamlar, “Hirotga sayohat” (1996) kabi bolalarga bagʻishlangan sheʼriy guldasta, “Jalada qolgan gul” (1997) kabi hujjatli qissa yaratdi. Mazkur qissada oʻzbek ayoli Tojixon Shodiyevaning ayanchli taqdiri qalamga olinadi. Yoʻldosh Sulaymon “Armon” (1998) nomli soʻnggi romanida vodiy aholisining urush arafasidagi hayoti, kayfiyati, holati, taʼbir joiz boʻlsa, maʼnaviy-axloqiy qiyofasini tasvirlashga harakat qilgan.
Yoʻldosh Sulaymonov 1997 yilda samarali ijodiy faoliyati uchun “Doʻstlik” ordeni bilan taqdirlandi.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


Подробная информация о жизни, творчестве, творчестве, биографии товарища Сулеймана

Товарищ Сулейман родился в 1935 году в селе Айдынбулак в Коканде. После окончания средней школы работал учителем в школе, где учился. В 1960 году окончил Ферганский государственный педагогический институт и работал на различных должностях в школах, домах культуры и газетах. Возглавлял Ферганское областное отделение Союза писателей Узбекистана. Работал первым заместителем председателя Союза писателей Узбекистана.
Товарищ Сулейман вошел в юбилей нашей литературы детским поэтом. Его сборники стихов, такие как «Мы ​​путники», «Все завидуют», «Рахима-чи, вахимачи», полны чувств невинности, невинности, искренности и любви к природе.
Товарищ Сулейман был также плодовитым эссеистом и рассказчиком. Его очерки «До великой дороги» (1967), «Я слышу твой зов, жизнь» (1971) и документальный фильм «Вечная жизнь» отличаются художественной глубиной, жизненной силой и богатством страсти. Особого внимания в этом отношении заслуживают произведения автора, вошедшие в сборник очерков «Ты мое солнышко». Они озаряют читательское сердце искренними чувствами поэта к людям, веками боровшимся за воду, свободу, землю и родину.
Значительный след в творчестве автора оставили романы товарища Сулеймана «Субхидам» (1973) и «Вафо» (1979). Обе пьесы изображают жизнь нашего народа в начале ХХ века. В частности, в романе «Субхидам» события гораздо сложнее, а сюжет не менее серьезен. В нем изображена психологическая драма двух молодых влюбленных на фоне политической и социальной борьбы 1920-х годов. Главный герой пьесы Колдошали теряет возлюбленную Саодат. Враги Колдошали обманули его, сказав, что «Саодат уехал за границу со своим богатым отцом». Колдошали тоже перешел в Афганистан с болью любимой и претерпел тяготы ссылки.
За годы независимости товарищ Сулейман стал еще продуктивнее и создал ряд произведений. Среди них «Коконнома» (1992 г.), «Маргиланнома» (1994 г.), «Гульнома» (1994 г.), «Фаргонанома» (1995 г.). Кроме того, автором созданы сборники стихов «Стань на ночь шахризатом» (1993 г.), «Я раб Ферганы» (1997 г.), детский поэтический букет «Путешествие в Герат» (1996 г.). и документальный фильм «Цветок под дождем» (1997). В этом рассказе описывается трагическая судьба узбечки Таджихон Шодиевой. В своем последнем романе «Армон» (1998) товарищ Сулейман попытался описать довоенную жизнь, настроение, состояние и, по возможности, духовно-нравственный облик жителей долины.
В 1997 году за плодотворную творческую деятельность Юлдаш Сулейманов был награжден Орденом Дружбы.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: