Vali Gʻafurov (1922–1995)

Vali Gʻafurov

Vali Gʻafurov haqida: hayoti, asarlari, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Jangchi-yozuvchi Vali Gʻafurov 1922 yil Toshkentda tugʻilgan. Tarjimai holi nihoyatda oddiy, ayni chogʻda, hayajonli, jasoratga toʻla, sermazmun. U Toshkent davlat universitetida tahsil oldi. Samarqand viloyatidagi maktablarda oʻqituvchilik qildi. 19 yoshga yetar-yetmasdan Ikkinchi jahon urushiga yoʻl oldi. Stalingrad ostonalarida mardlik namunalarini koʻrsatdi. Navbatdagi razvedka vaqtida ikki koʻzidan ajraldi, bir oyogʻi nogiron boʻlib qoldi.
Janglardan qaytgach, tirishqoqligi, mehnatsevarligi tufayli yaxshi odamlar koʻmagida brail ‒ igna bilan yozish, oʻqish usulini tezda oʻzlashtirib oldi. Oʻqituvchilik qildi, koʻzi ojizlarga rahbarlik qildi. Va, nihoyat, 60-yillar boshlariga kelib, uning igna bilan yozilgan “Vafodor” romanining birinchi kitobi nashr etildi.
1973 yilda “Vafodor” romanining ikkinchi kitobi ham paydo boʻldi. Asar adabiy jamoatchilik tomonidan iliq kutib olindi, rus va qardosh tillarga tarjima qilindi. Romanda yozuvchining shaxsiy hayoti tasviri orqali xalqimizga xos metin-mustahkam iroda, qahramonlik, birodarlik tuygʻulari ulugʻlanadi.
Vali Gʻafurov “Soʻnggi pushaymon”, “Botirga oʻlim yoʻq” kabi qissalar, “Shoxlardagi mezonlar” kabi memuar asarlar va koʻplab hikoyalar yaratdi.
Ushbu asarlari orasida “Soʻnggi pushaymon” qissasi alohida ajralib turadi. Unda yoshlarning maʼnaviy-axloqiy kamolotiga toʻsiq boʻlayotgan ayrim eskicha urf-odatlar, illatlarni bartaraf etish yoʻllari izlandi.
Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi Vali Gʻafurov 1995 yilning 5 avgustida vafot etgan.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


О Вали Гафурове: жизнь, творчество, биография, подробная информация

Воин-писатель Вали Гафуров родился в 1922 году в Ташкенте. Биография очень проста, но в то же время увлекательна, полна мужества и богата смыслом. Учился в Ташкентском государственном университете. Преподавал в школах Самаркандской области. В 19 лет он отправился на Вторую мировую войну. На пороге Сталинграда он показал образцы мужества. Во время очередной разведки он потерял оба глаза и одну ногу.
Когда он вернулся с войны, с его помощью и усердием он быстро овладел искусством чтения и письма шрифтом Брайля. Он учил и вел слепых. И, наконец, в начале 60-х вышла в свет первая книга его романа «Вафодор», написанного иголкой.
В 1973 году вышла вторая книга романа «Вафодор». Произведение было тепло встречено литературной общественностью, переведено на русский и родственные языки. Роман прославляет силу воли, героизм и братство нашего народа через изображение личной жизни писателя.
Вали Гафуров написал такие рассказы, как «Последнее сожаление», «Нет смерти герою», мемуары, такие как «Критерии на рогах» и многие другие рассказы.
Среди этих произведений выделяется повесть «Последнее раскаяние». Оно стремилось ликвидировать некоторые старые традиции и пороки, мешающие духовно-нравственному развитию молодежи.
Вали Гафуров, заслуженный работник культуры Узбекистана, скончался 5 августа 1995 года.

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: