Sarvar Azimov (1923–1994)

Sarvar Azimov (1923–1994)

Sarvar Azimov hayoti, ijodi, asarlari, faoliyati, tarjimai hol, batafsil ma’lumotlar

Taniqli dramaturg va adabiyotshunos Sarvar Azimov 1923 yilda Jizzax shahrida ziyoli oilasida dunyoga keldi. Mashhur shoir Hamid Olimjonning ukasi Sarvar Toshkentdagi pedagogika texnikumini tamomlagach, Oʻrta Osiyo Davlat universitetining filologiya fakultetida oʻqidi (1942–1946), soʻngra aspiranturada tahsil oldi.
1946–1947 yillarda respublika radiokomitetida masʼul muharrir, 1947–1950 yillarda Adabiyot muzeyida ilmiy xodim, direktor oʻrinbosari boʻlib ishladi. 1954–1956 yillarda Oʻzbekiston Kompartiyasi Markaziy Qoʻmitasida fan va madaniyat boʻlimi mudiri, 1956–1957 va 1980–1985 yillarda Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasining birinchi kotibi lavozimlarida faoliyat koʻrsatdi. 1957–1959 yillarda Respublika Madaniyat ishlari vaziri, 1959–1969 yillarda Respublika hukumati raisining oʻrinbosari boʻlib xizmat qildi.
S. Azimov 1969–1980 yillar mobaynida Suriya va Pokistonda elchi, 1986–1990 yillarda esa Oʻzbekiston Respublikasi Tashqi ishlar vaziri boʻlib ishladi.
Yozuvchining adabiy-tanqidiy faoliyati 1948 yildan boshlangan. U “Oʻzbek adabiyoti tarixini buzishga qarshi”, “Yosh oʻzbek yozuvchilar ijodi haqida” kabi maqolalarida shu davr adabiyotining muhim ilmiy-nazariy masalalarini ilgari surdi. Sarvar Azimov Hamid Olimjon ijodi boʻyicha uzoq yillar ilmiy-tadqiqot ishlarini olib borib, 1953 yilda nomzodlik, 1972 yilda doktorlik dissertatsiyalarini himoya qildi.
U oʻrta maktablar uchun oʻzbek adabiyoti dasturlari, darsliklari va majmualarini yaratishda faol ishtirok etdi.
Sarvar Azimov oʻzining sahna asarlari bilan 60-yillar dramaturgiyasi va teatri taraqqiyotiga muhim hissa qoʻshdi. “Qonli sarob” (1961), “Oppoq tong qoʻshigʻi”, “Yulduzlar jamoli” (1964) asarlari va adabiyotshunoslikka doir ilmiy-nazariy kitoblari oʻzbek adabiyotining yutuqlaridandir. “Zamon dramasi” (1968) oʻzining gʻoyaviy-badiiy puxtaligi bilan dramaturg ijodida alohida oʻrin tutadi.
Sarvar Azimov barcha dramatik asarlarida oʻzi guvoh boʻlgan tarixiy davrning muhim muammolarini koʻtardi. Xorijiy xalqlar hayotidan olingan asarlari bilan oʻzbek dramaturgiyasini yangi mavzu, yangi obrazlar bilan boyitdi.
S. Azimov bir qancha ridioqissalar ssenariysi muallifidir. U “Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan fan arbobi”, “Oʻzbekiston xalq yozuvchisi” unvonlari hamda xalqaro “Nilufar” adabiy mukofoti bilan taqdirlangan.

Foydalanilgan adabiyot

“Oʻzbek adiblari” (S. Mirvaliyev, R. Shokirova. Toshkent, Gʻafur Gʻulom nomidagi adabiyot va sanʼat nashriyoti, 2016) kitobidan.


Жизнь, творчество, творчество, деятельность, биография Сарвара Азимова, подробная информация

Известный драматург и литературовед Сарвар Азимов родился в 1923 году в Джизаке в интеллигентной семье. После окончания педагогического училища в Ташкенте Сарвар, брат известного поэта Хамида Олимжона, учился на филологическом факультете Среднеазиатского государственного университета (1942–1946), затем учился в аспирантуре.
С 1946 по 1947 год он был главным редактором Республиканского радиокомитета, а с 1947 по 1950 год — научным сотрудником и заместителем директора Литературного музея. С 1954 по 1956 год — заведующий отделом науки и культуры ЦК Компартии Узбекистана, с 1956 по 1957 год и с 1980 по 1985 год — первый секретарь Союза писателей Узбекистана. С 1957 по 1959 год он занимал пост министра культуры республики, а с 1959 по 1969 год — заместителя премьер-министра республики.
С 1969 по 1980 годы С.Азимов занимал должность посла в Сирии и Пакистане, а с 1986 по 1990 год – министра иностранных дел Республики Узбекистан.
Литературно-критическая деятельность автора началась в 1948 году. В своих статьях «Против уничтожения истории узбекской литературы», «О творчестве молодых узбекских писателей» он поднимал важные научно-теоретические вопросы литературы этого периода. Сарвар Азимов провел многолетнее исследование творчества Хамида Олимжона, в 1953 году защитил кандидатскую, а в 1972 году докторскую диссертацию.
Принимал активное участие в разработке программ, учебников и сборников по узбекской литературе для общеобразовательных школ.
Сарвар Азимов своими пьесами внес важный вклад в развитие драматургии и театра 60-х годов. Его произведения «Кровавый сароб» (1961 г.), «Песня белого утра», «Красота звезд» (1964 г.) и его научно-теоретические книги по литературоведению относятся к достижениям узбекской литературы. Особое место в творчестве драматурга занимает «Драма времени» (1968) в силу своей идейно-художественной сложности.
Во всех своих пьесах Сарвар Азимов поднимал важные вопросы того исторического периода, свидетелем которого он был. Своими произведениями из жизни иноземных народов он обогатил узбекскую драматургию новыми темами и образами.
С. Азимов является автором нескольких киносценариев. Ему присвоены звания «Заслуженный деятель науки Узбекистана», «Народный писатель Узбекистана» и Международная литературная премия «Нилуфар».

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: