Ibrat uchun: O‘rgatib bo‘lmaydigan narsa

Ibrat uchun O‘rgatib bo‘lmaydigan narsa

O‘tmishda bir kishi davlatini yolg‘iz o‘g‘lining ilm olishi uchun sarflar ekan.

Yigit necha yillar mobaynida nomdor ilm dargohlarida eng mashhur ustozlardan ta’lim olibdi. Nihoyat, uyga qaytganida keksayib qolgan otasi unga peshvoz chiqibdi, o‘g‘lini u yoq-bu yoqdan imtihon qilib ko‘rib, ko‘ngli to‘lmabdi va:
– O‘g‘lim, nimalarni o‘rganding? – deb so‘rabdi.
– Otajon, o‘rgatilishi mumkin bo‘lgan barcha narsani o‘rgandim, – deb javob beribdi o‘g‘il.
– O‘g‘lim, sen o‘rgatib bo‘lmaydigan narsani ham o‘rgandingmi? Bor, o‘rgatib bo‘lmaydigan narsani o‘rganib kel, – deb ota uni ortiga qaytaribdi.
Yigit ustozining yoniga qaytib, otasining talabini aytibdi. Shunda ustozi javob o‘rnida:
– Mana bu to‘rt yuz qo‘yni olgin-da, mingtaga ko‘paymaguncha tog‘larda yasha, – debdi.
Yigit qo‘ylarni olib tog‘lar bag‘rida cho‘ponlik qila boshlabdi. U hayotida birinchi marta sokinlikka duch kelibdi. Hech suhbatdosh topolmay siqilgan vaqtlarida qo‘ylarga gapirar, ular borligidan ham taskin oladigan bo‘libdi. Yigit sekin-asta o‘zidagi “men”ni, manmanlikni, g‘ururni unuta boshlabdi… Bora-bora sokin va xokisor insonga aylanibdi. Unda sabrlilik va donishmandlik belgilari paydo bo‘libdi.
Oradan ikki yil o‘tib qo‘ylarning soni mingtaga yetgach, u ustozining yoniga qaytib borib hurmat bilan ta’zim qilibdi. Shunda ustozi:
– Mana endi o‘rgatib bo‘lmaydigan narsani ham o‘rganding, – debdi.
Dunyoda faqat hayotning o‘zigina o‘rgata oladigan ilmlar bor. Muhimi – o‘rgana olish!


В прошлом мужчина тратил свое состояние на воспитание единственного сына.

Много лет юноша учился у самых известных педагогов в престижных вузах. Когда он, наконец, вернулся домой, его встретил пожилой отец, который был расстроен, увидев, что его сына осматривают.
— Сынок, чему ты научился? Он спросил.
«Отец, я научился всему, чему можно научить», — ответил мальчик.
«Сынок, ты научился чему-нибудь, чему не можешь научить?» Иди и учись тому, чему ты не можешь научить, — сказал его отец.
Молодой человек вернулся к своему учителю и рассказал ему о просьбе отца. Тогда учитель отвечает:
«Возьми эти четыреста овец и живи в горах, пока их не станет тысяча», — сказал он.
Он взял овец и стал пасти их в горах. Впервые в жизни он столкнулся с тишиной. Когда ему было скучно и он не мог найти, с кем поговорить, он разговаривал с овцами и утешался их присутствием. Постепенно юноша стал забывать свое «я», свое высокомерие, свою гордость. Он показал признаки терпения и мудрости.
Через два года, когда количество овец достигло тысячи, он вернулся к своему хозяину и благоговейно поклонился. Затем учитель:
«Вы узнали то, чему сейчас не можете научить», — сказал он.
В мире есть только наука, которой может научить жизнь. Главное научиться!

Telegramda o‘qish

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
BAXTIYOR.UZ

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!: